ادبیات

    زبان و تاریخ دو عنصر اصلی در تشکیل هویت هر ملت است و نقطه اعتلای این دو اصل در ادبیات متجلی می شود از این روست که ادبیات حامل پیام های تاریخ به زبان مشترک ملت هاست .تاریخ میانه بی رقیب درخشان ترین دوره تاریخی درتجلی ادبیات ایرانزمین است جایی که تاریخ آن با فردوسی و بیهقی و جوینی وسعدی ومولوی و حافظ و چندین و چندین ادیب و دانشمند و فرهیخته گره خورده است و پژو هش های تاریخی در این بخش را با ضرورتی انکار ناپذیر مواجه می سازد. این بخش سعی دارد با استدراج نکات تاریخی در متون ادبی هرچند به قدر جرعه ای از این دریای بیکران سیراب گردد.